Ι. Εισαγωγή

Το Υπουργείο Οικονομικών κάλεσε τους κοινωνικούς εταίρους καθώς και άλλα οργανωμένα επαγγελματικά, κοινωνικά και επιστημονικά σύνολα να υποβάλουν τις απόψεις/εισηγήσεις τους για το θέμα της Φορολογικής Μεταρρύθμισης. Να σημειωθεί ότι η τελευταία συνολική φορολογική μεταρρύθμιση είχε γίνει το 2002. 

Βασική αρχή για τη μεταρρύθμιση που, ως ΠΟΑΣΟ, εισηγούμαστε είναι η διαμόρφωση ενός αποτελεσματικού και κοινωνικά δίκαιου φορολογικού συστήματος το οποίο θα: 

  • Προωθεί την απασχόληση και την ευρύτερη υγιή ανάπτυξη της οικονομίας
  • Κατανέμει δίκαια τα φορολογικά βάρη σε νομικά και φυσικά πρόσωπα σύμφωνα με τη φοροδοτική τους δυνατότητα
  • Προστατεύει και θα ενισχύει τις ασθενέστερες οικονομικά ομάδες του πληθυσμού μέσω της αναδιανομής του πλούτου για, την όσον το δυνατό, μεγαλύτερη άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων.   

Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στατιστικά στοιχεία, τα φορολογικά έσοδα ως ποσοστό του ΑΕΠ για το έτος 2020 υπολογίζονται στο 20% σε σύγκριση με 27% που είναι ο μέσος όρος της ΕΕ, γεγονός που καταδεικνύει την ύπαρξη σημαντικού περιθωρίου αύξησης των εσόδων από φόρους χωρίς να υπάρχει σοβαρός κίνδυνος αρνητικού επηρεασμού της οικονομίας. 

Την ίδια στιγμή, το σύνολο των οφειλόμενων φόρων, μέχρι τις 31/12/2020, ανήλθε στα €2.9 δις, γεγονός που καταδεικνύει, παράλληλα, τις σοβαρές διαχρονικές αδυναμίες που ταλανίζουν το Τμήμα Φορολογίας αλλά κυρίως την έλλειψη σοβαρής πολιτικής και διοικητικής βούλησης για πάταξη του συγκεκριμένου φαινομένου, το οποίο συνιστά χαίνουσα πληγή για τα δημόσια οικονομικά.   

Οι προτάσεις/εισηγήσεις της ΠΟΑΣΟ σε σχέση με τη φορολογία έχουν ως αφετηρία την Ευρωπαϊκή Πολιτική Απασχόλησης, η οποία ορίζει τις Κατευθυντήριες Γραμμές Απασχόλησης (Employment Guidelines) όπως αυτές με τη σειρά τους καθορίζουν τις κοινές προτεραιότητες και τους στόχους σε Εθνικό επίπεδο με σκοπό τη συλλογική βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της Ευρώπης.  Οι Ολοκληρωμένες Κατευθυντήριες Γραμμές αντικατοπτρίζουν τη νέα προσέγγιση καθορισμού οικονομικής πολιτικής, βασισμένης στη δομική μεταρρύθμιση και τη δημοσιονομική υπευθυνότητα.

Οι 4 Κατευθυντήριες Γραμμές Απασχόλησης στοχεύουν σε 4 βασικούς τομείς:

  1. Ώθηση της ζήτησης για εργασία, και κυρίως καθοδήγηση για δημιουργία θέσεων εργασίας, φορολόγηση της εργασίας και καθορισμό μισθού.
  2. Ώθηση της προσφοράς εργασίας και δεξιοτήτων, διορθώνοντας δομικές αδυναμίες στα συστήματα εκπαίδευσης και επιμόρφωσης και αντιμετωπίζοντας την ανεργία των νέων και τη μακροχρόνια ανεργία.
  3. Καλύτερη λειτουργία των αγορών εργασίας, με εστίαση στη μείωση του κατακερματισμού της αγοράς εργασίας και βελτίωση των ενεργών μέτρων της αγοράς εργασίας και της κινητικότητας.
  4. Δικαιοσύνη, στην αντιμετώπιση της φτώχειας και την προώθηση ίσων ευκαιριών για όλους.

ΙΙ. Φορολόγηση της Εργασίας

Η δομική μεταρρύθμιση της φορολόγησης της εργασίας, ως βασική κατευθυντήρια γραμμή του Τομέα 1 (ώθηση της ζήτησης για εργασία), με τη σωστή διάρθρωση και δόμηση, συνεισφέρει στην επίτευξη του δεύτερου τομέα (ώθηση της προσφοράς εργασίας και δεξιοτήτων). Η δίκαιη και σωστή φορολόγηση της εργασίας μπορεί να καταστεί κίνητρο για τους εργαζόμενους ώστε να προσφέρουν τις γνώσεις και δεξιότητές τους στην αγορά, κάποιες από τις οποίες είναι πολύτιμες και δυσεύρετες και θα ωφελούσαν πολύ τις επιχειρήσεις. 

Η σημερινή δομή φορολόγησης της εργασίας είναι τέτοια όπου μεγάλο μέρος του μισθού του ειδικευμένου προσωπικού, το οποίο διαθέτει δεξιότητες, γνώσεις και εμπειρίες για τις οποίες λαμβάνει αυξημένα εισοδήματα, απορροφάται σε φορολογία. Η φορολογική μεταρρύθμιση θα πρέπει να δώσει ιδιαίτερη έμφαση στην δικαιότερη φορολόγηση της απασχόλησης εφόσον το υφιστάμενο σύστημα φαίνεται να λειτουργεί ως αντικίνητρο για σημαντική μερίδα εργαζομένων ωθώντας τους στην αναζήτηση τρόπων φοροαποφυγής ή/και φοροδιαφυγής με αποτέλεσμα την απώλεια σημαντικών εσόδων για το κράτος. Επίσης, πολλοί εργαζόμενοι, δεν ενδιαφέρονται να εργαστούν υπερωρίες, και άλλοι οι οποίοι έχουν ελεύθερο χρόνο και κατέχουν εξειδίκευση δεν ενδιαφέρονται να εργαστούν, αφού μεγάλο μέρος του εισοδήματος τους θα δαπανηθεί σε φόρους (μέχρι 35% ως φόρος εισοδήματος, 5-8% ως συνεισφορά στο ΤΚΑ, 2.65-4.00% ως συνεισφορά στο ΓεΣΥ). Όταν το μισό σχεδόν εισόδημα από πρόσθετη εργασία δαπανείται σε φορολογία, ο/η εργαζόμενος/νη δεν έχει κίνητρο να προσφέρει τις δεξιότητές, τις γνώσεις και εμπειρίες της/του και επιλέγει να μην εργάζεται και να μην προσφέρει αν και θα μπορούσε. 

Είναι διαπίστωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ότι το Κυπριακό Φορολογικό Σύστημα είναι λιγότερο διανεμητικό (less distributive) και έτσι έχει μικρότερη επίπτωση στην ανισότητα του εισοδήματος σε σύγκριση με τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με δεδομένο ότι η φορολόγηση της εργασίας στην Κύπρο γίνεται κλιμακωτά, με τους χαμηλόμισθους (πραγματικούς και πλασματικούς) να μην έχουν οποιαδήποτε συνεισφορά σε φόρο εισοδήματος, οι κλίμακες φορολογίας πιστεύουμε ότι θα πρέπει να αναπροσαρμοστούν έτσι ώστε να υπάρχει μεγαλύτερη συμμετοχή και η κατανομή της φορολογίας να είναι δικαιότερη. Οι κλίμακες φορολογίας για τους υψηλότερα αμειβόμενους θα πρέπει επίσης να αναθεωρηθούν ώστε να εξαλειφθούν οι στρεβλώσεις και να βοηθηθεί η αγορά εργασίας να αποκτήσει επάρκεια δεξιοτήτων, ως οι επιταγές της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Απασχόλησης. 

Συγκεκριμένα, προτείνονται οι ακόλουθες κλίμακες και αντίστοιχοι φορολογικοί συντελεστές: 

Μέχρι €15.000 0%
€15.001 – €20.000 5%
€20.001 – €30.000 15%
€30.001 – €40.000 – 20%
€40.001 – €50.000 25%
€50.001 – €60.000 30%
€60.001 – €100.000 35%
€100.001 και άνω 40%

Ταυτόχρονα, εισηγούμαστε την εισαγωγή φορολογικής ελάφρυνσης σε σχέση με το οικογενειακό εισόδημα με τη μεταφορά εισοδήματος μεταξύ του ζεύγους από τις υψηλές φορολογικές κλίμακες στις χαμηλότερες. Η δυνατότητα αυτή να παρέχεται σε όλες τις διμελείς οικογένειες με οικογενειακό εισόδημα μέχρι €40.000 αυξανόμενο κατά €10.000 για κάθε πρόσθετο εξαρτώμενο μέλος.

ΙΙΙ. Φορολόγηση Ακίνητης Ιδιοκτησίας / Πλούτου
Η Κύπρος είναι από τις λίγες χώρες στην Ευρώπη που δεν επιβάλλει οποιαδήποτε φορολογία στο συσσωρευμένο πλούτο και δη στην ακίνητη ιδιοκτησία, εδραιώνοντας έτσι την άθικτη μεταφορά πλούτου εντός οικογενειών από γενιά σε γενιά και διαιωνίζοντας την κοινωνική ανισότητα και αδικία. Σε αντίθεση με κοινωνικά ευαίσθητα φορολογικά συστήματα σε ανεπτυγμένες χώρες, στον τόπο μας, λόγω νομοθεσίας, το Τμήμα Φορολογίας θεωρεί ως δείκτες φοροδοτικής ικανότητας μόνο το εισόδημα, το κέρδος και την κατανάλωση και αγνοεί πλήρως την περιουσία και τον πλούτο. 

Μόνο μετά το κούρεμα των καταθέσεων το 2013, ύστερα από απαίτηση της Τρόικα, επιβλήθηκε φόρος ακίνητης ιδιοκτησίας, τον οποίο, ωστόσο, η κυβέρνηση έσπευσε να καταργήσει το 2017 (αν και οι αποκοπές στους μισθούς παρέμειναν), στερώντας έτσι από τα κρατικά ταμεία ένα ποσό της τάξης των €80εκ – €100εκ το χρόνο.  Εν προκειμένω, επισημαίνεται ότι το σύνολο της αξίας της ακίνητης ιδιοκτησίας που το κράτος αποφεύγει επιμελώς να φορολογήσει ανέρχεται (με βάση εκτιμήσεις του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας, σε αξίες 1.1.2021) στα €186 δις .

Τα έσοδα από επαναλαμβανόμενους φόρους (recurrent taxes) στην ακίνητη περιουσία ήταν περίπου στον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης πριν 10 χρόνια, αλλά τώρα βρίσκεται στα χαμηλότερα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. (0.2% στην Κύπρο, 1.2% στην Ευρωπαϊκή Ένωση)6.Ως παράδειγμα αναφέρονται τα κενά οικόπεδα τεράστιας αξίας, τα οποία παραμένουν ανεκμετάλλευτα επίτηδες πολλές φορές για να αυξάνουν τις τιμές των ακινήτων, με αποτέλεσμα ο κόσμος να μην μπορεί να αγοράσει οικόπεδο για να κτίσει. Όσο ένα οικόπεδο παραμένει ανεκμετάλλευτο τόσο πρέπει σταδιακά να αυξάνεται η φορολόγηση του ώστε να δημιουργείται κίνητρο για να αξιοποιηθεί αλλά και για να μην παραμένουν πλασματικά γενικά οι τιμές των οικοπέδων υψηλές.  Από τη στιγμή που οι τιμές των ακινήτων είναι τεχνητά δυσπρόσιτες για το/τη μέσο/η εργαζόμενο/η η κοινωνική δικαιοσύνη και συνοχή επιβάλλει όπως το κράτος παρέμβει φορολογικά για να διορθώσει τη στρέβλωση.  

Επομένως, εισηγούμαστε όπως ο φόρος ακίνητης ιδιοκτησίας επανέλθει νοουμένου ότι:

  • Η επιβολή του να είναι πάνω στις τελευταίες εκτιμημένες αξίες του κτηματολογίου στη βάση των πραγματικοτήτων (ώστε να μην καταλήξουν ορισμένοι/ες να πληρώνουν φορολογία για άδεια οικόπεδα ή χωράφια ενώ σε αυτά υπάρχουν σπίτια μεγάλης αξίας)
  • να υπάρχει πρόνοια για σημαντικού ύψους αφορολόγητη περιουσία αξίας μέχρι €500.000, έτσι ώστε μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού (60+% περίπου) να εξαιρεθεί. 
  • να επιβληθούν προοδευτικοί συντελεστές με χαμηλότερο 0,05% (π.χ. από €500.000 – 1.500.000, ποσοστό 0,1% για περιουσίες μεταξύ €1.500.000 – 10 εκ. και ανώτατο 0,3% για περιουσίες πέραν των €10 εκ.       
  • να επιβάλλεται φορολογία σε όλες τις περιουσίες ανεξάρτητα εάν ο ιδιοκτήτης είναι κύπριος/α, κάτοικος εξωτερικού ή ξένος/η. 
  • Από τις αξίες να μην αφαιρούνται οποιαδήποτε δάνεια ώστε να αποφευχθεί η φοροαποφυγή και η ενδεχόμενη εξαγωγή κεφαλαίων μέσω της σύναψης δανείων που να μειώνουν πλασματικά την αξία της περιουσίας.  

 

  1. Φόρος Προστιθέμενης Αξίας
    Ο ΦΠΑ αποτελεί κοινοτική φορολογία. Ως εκ τούτου οι όποιες αναπροσαρμογές στους συντελεστές θα πρέπει να γίνουν σε συνεννόηση με την ΕΕ. Η κατανάλωση ως ένας έμμεσος τρόπος φορολογίας, δεν υποχρεώνει κάποιον που δεν έχει τα μέσα να πληρώσει αν δεν αγοράσει συγκεκριμένο αγαθό. Μια φορολογική πολιτική με χαμηλούς συντελεστές σε βασικά είδη πρώτης ανάγκης (τρόφιμα, καύσιμα, νερό, φάρμακα) και ψηλότερους συντελεστές σε είδη πολυτελείας συντείνει σε μια πιο δίκαιη φορολόγηση του πολίτη.
    Θεωρούμε πως υπάρχουν σοβαρά επιχειρήματα που επιτρέπουν τη θετική αντιμετώπιση και εφαρμογή των προτάσεων μας, που είναι οι ακόλουθες:
  • Όλα τα είδη,  προϊόντα και υπηρεσίες πρώτης ανάγκης να επιβαρύνονται με μέγιστο συντελεστή 5%.
  • Tο νερό, ο ηλεκτρισμός και το γκάζι θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως άκρως αναγκαία είδη για κάθε νοικοκυριό γι’ αυτό δεν πρέπει να φορολογούνται με συντελεστή μεγαλύτερο του 5%. Το παράδειγμα της Μάλτας είναι αντιπροσωπευτικό μιας και έχει τις ίδιες ιδιαιτερότητες με την Κύπρο.
  • Για την αγορά/ανέγερση πρώτης κατοικίας αξίας μέχρι €300.000 ο συντελεστής ΦΠΑ να μην υπερβαίνει το 5%
  • Επιβολή αυξημένου συντελεστή ΦΠΑ 20% σε επιλεγμένα είδη πολυτελείας  

    2. Εταιρική Φορολογία
    Οι χαμηλοί συντελεστές του εταιρικού φόρου στην Κύπρο είναι μια πρόκληση, αφού ο συντελεστής του μέσου πραγματικού φόρου στο εταιρικό εισόδημα, 10,8% κατά το 2020, είναι πολύ πιο κάτω από τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι 19,3%. Ο χαμηλός εταιρικός φόρος έχει spill-over effects σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες χωρίς να προσθέτει πολλά στην πραγματική οικονομία, αφού πολλές επιχειρήσεις που προσελκύονται στην Κύπρο δεν έχουν ισχυρούς δεσμούς με την κυπριακή οικονομία6.

Τον Οκτώβριο του 2021, 138 χώρες-μέλη του περιεκτικού πλαισίου των ΟΟΣΑ/G20 για τη διάβρωση της βάσης και τη μετατόπιση των κερδών (BEPS), με στόχο την αντιμετώπιση της φοροαποφυγής και τη διασφάλιση ότι τα κέρδη φορολογούνται εκεί όπου δημιουργείται η πραγματική αξία, κατέληξαν σε συμφωνία για τη μεταρρύθμιση του διεθνούς φορολογικού πλαισίου. 

Με σκοπό την υλοποίηση της πιο πάνω Συμφωνίας, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις 22 Δεκεμβρίου 2021, παρουσίασε Πρόταση Οδηγίας για τη θέσπιση παγκόσμιου ελάχιστου επιπέδου φορολογίας των πολυεθνικών ομίλων στην Ε.Ε. Οι Κανόνες από το Περιεκτικό Πλαίσιο του ΟΟΣΑ/G20, προτείνουν την εισαγωγή ελάχιστης πραγματικής φορολόγησης με παγκόσμιο φορολογικό συντελεστή 15%.

Η πρωτοβουλία αυτή θα δημιουργήσει νέο πλαίσιο για τη φορολογία των επιχειρήσεων στην ΕΕ, το οποίο θα συμβάλει στη μείωση του διοικητικού φόρτου, στην άρση των φορολογικών εμποδίων και στη δημιουργία ενός περιβάλλοντος πιο φιλικού για τις επιχειρήσεις στην ενιαία αγορά με ένα ενιαίο πλαίσιο κανόνων για τη φορολογία των επιχειρήσεων, το οποίο επιτρέπει τη δικαιότερη κατανομή των φορολογικών δικαιωμάτων μεταξύ των Κρατών Μελών. 

Συνεπώς, η καθολική αύξηση του εταιρικού φόρου στο 15% καθίσταται υποχρεωτική.  

VΙ. Είσπραξη Φορολογικών Οφειλών & Πάταξη Φοροδιαφυγής

α) Είσπραξη φορολογικών οφειλών

Οι φορολογικές οφειλές στην Κύπρο, παρόλο που μειώθηκαν το 2019 κατά 0,5% στο 45% των καθαρών συνολικών εσόδων, εξακολουθούν να παραμένουν πολύ ψηλότερα του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης που είναι 31,8%6

Η ψηφιοποίηση της είσπραξης φόρων και η διάθεση περισσότερων πόρων και ανθρώπινου δυναμικού  θα πρέπει να εφαρμοστεί άμεσα ως μέτρο αποτελεσματικής φοροεισπρακτικής διαχείρισης και εισπρακτικής αποτελεσματικότητας. Θα πρέπει παράλληλα να θεσπιστούν αυστηρές τιμωρητικές και αποτρεπτικές ποινές για όλους/όλες όσους/όσες συστηματικά και κατ’ εξακολούθηση δεν συμμορφώνονται με τις υποχρεώσεις τους στα χρονικά πλαίσια που θέτει η νομοθεσία.  

 

β)  Πάταξη της Φοροδιαφυγής

Υπολογίζεται ότι η αγορά της Κύπρου στηρίζεται σε μερικά δισεκατομμύρια μαύρου χρήματος (shadow economy), για το οποίο δεν καταβάλλεται φόρος εισοδήματος ή ΦΠΑ. Σύμφωνα με στοιχεία για την Ευρωπαϊκή οικονομία (EUROPEAN  ECONOMY Occasional Papers 114 | August 2012) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η σκιώδης οικονομία της Κύπρου ανήλθε κατά το 2011 στο 26%7 του ΑΕΠ και η αδήλωτη εργασία στο 4,2% του ΑΕΠ. Σύμφωνα με υπολογισμούς του Κέντρου Οικονομικών Μελετών του Πανεπιστημίου Κύπρου8, το μέσο μέγεθος της Σκιώδους Οικονομίας της Κύπρου το 2018, βασισμένο στο «currency approach» υπολογίζεται στο 11-18% του ΑΕΠ, ενώ με τη μέθοδο της «κατανάλωσης ηλεκτρισμού» υπολογίζεται μεταξύ 25%-34%.

Ως εκ τούτου, η πάταξη της φοροδιαφυγής επιβάλλεται να είναι βασικός πυλώνας της φορολογικής μεταρρύθμισης. Θα πρέπει να εισαχθεί νομοθεσία η οποία να είναι τόσο αυστηρή ώστε να είναι αποτρεπτική για όλους όσους φοροδιαφεύγουν. Το Τμήμα Φορολογίας σήμερα δεν προβαίνει σε διώξεις φοροφυγάδων αλλά επιβάλλει μικρό πρόστιμο 5-10% στην επιπρόσθετη φορολογία. Αυτό, όχι μόνο δεν είναι αποτρεπτικό για φοροδιαφυγή αλλά απεναντίας φαίνεται ότι την ενθαρρύνει.

Το Τμήμα Φορολογίας θα πρέπει να εντείνει τους επιτόπιους ελέγχους για άμεσο εντοπισμό των φοροφυγάδων ή ακόμα και να στήνει «φορολογικές παγίδες» σε όσους/όσες στην ουσία κλέβουν ή επιχειρούν να κλέψουν το κράτος.

Πρόσθετα, το Τμήμα Φορολογίας θα πρέπει να προβαίνει σε αμφισβήτηση φορολογιών όπου είναι έκδηλο από την περιουσία ή τον τρόπο ζωής του/της φορολογούμενου/ης πως δεν είναι δυνατόν να είναι τέτοια τα εισοδήματά του με βάση τεκμαρτά κριτήρια. 

Τέλος, θα πρέπει να γίνεται εξέταση των κεφαλαιουχικών καταστάσεων κάθε 5ετία, όλων των ελεύθερων επαγγελματιών όπως δικηγόρων, ιατρών, λογιστών, και άλλων αυτοεργοδοτουμένων, οι οποίοι αμείβονται συνήθως σε μετρητά χωρίς να εκδίδουν αποδείξεις. Όταν εντοπιστεί ότι η περιουσία τους δεν συμβαδίζει με τα δηλωμένα εισοδήματα να γίνεται αναθεώρηση του φόρου συν ένα σεβαστό πρόστιμο, ώστε η απόκρυψη εισοδημάτων να είναι ασύμφορη. Όταν μάλιστα εντοπιστούν ψευδείς δηλώσεις να γίνονται και ποινικές διώξεις με την επιβολή φυλάκισης.

 

γ)  Ποινικοποίηση ευθύνης Λογιστών για “εσφαλμένες” Λογιστικές Εγγραφές

Να θεσμοθετηθεί ποινική ευθύνη των λογιστών σε περιπτώσεις εντοπισμού εγγραφών στα Βιβλία & Αρχεία φορολογουμένων, οι οποίες φανερώνουν χειραγώγηση των Τελικών Λογαριασμών, με τρόπο που να αποφευχθεί ο έλεγχος ή η απόδοση του φόρου. Οι ποινές να είναι ανάλογες με το ύψος της αποφυγής του φόρου.

 

VΙI.Άλλα Μέτρα

α) Φορολόγηση Ρύπων
Οι παντός είδους ρύποι του περιβάλλοντος (αέριοι, χημικοί, στερεοί, ηχητικοί, κλπ.), τόσο από επιχειρήσεις όσο και από ιδιώτες, να φορολογούνται ανάλογα με το μέγεθος της ζημιάς που προκαλούν ή ανάλογα με τα έξοδα που απαιτούνται για αποκατάσταση της ζημιάς.
Η Κύπρος είναι μια από τις ελάχιστες χώρες της ΕΕ, η οποία δεν έχει φόρο αποβλήτων (Landfill tax) ούτε φόρο αποτέφρωσης (incineration tax) για διαχείριση των αποβλήτων και θα πρέπει να μελετηθεί η εισαγωγή τέτοιων πράσινων φόρων. 

β) Φορολόγηση μερισμάτων εταιρειών τα οποία αποστέλλονται σε τρίτες χώρες (Αποφυγή Aggressive Tax Planning)
Οι υψηλές εισροές κεφαλαίων και τα ψηλά επίπεδα πληρωμών μερισμάτων, τόκων και δικαιωμάτων (royalties), υπονοούν ότι η Κύπρος χρησιμοποιείται από εταιρείες για επιθετικό φορολογικό προγραμματισμό (aggressive tax planning). Μεταξύ των ετών 2013 και 2017,  90% των μερισμάτων, τόκων και δικαιωμάτων εταιρειών που αποστέλλονταν από την Κύπρο σε τρίτες χώρες (εκτός ΕΕ) δεν φορολογούνταν7. Γι’ αυτό όλα τα μερίσματα, τόκοι και δικαιώματα που αποστέλλονται σε χώρες με χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές πρέπει να φορολογούνται προτού αποδοθούν, για αποφυγή διπλής μη φορολόγησης.

γ) Φορολόγηση Ψηφιακής Διαφήμισης
Η από καιρό μελετούμενη εισαγωγή Φόρου Ψηφιακής Διαφήμισης προς 3% είναι καιρός να υιοθετηθεί.

δ) Φορολόγηση Ουρανοκατέβατων Κερδών (Windfall Profits) στην ενέργεια
Λόγω της υιοθέτησης του υβριδικού Μοντέλου-Στόχου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για άνοιγμα της Αγοράς Ηλεκτρισμού και της επιβολής από την ΡΑΕΚ της υποχρέωσης στην ΑΗΚ να αγοράζει όλη την παραχθείσα ενέργεια από ΑΠΕ από ιδιώτες παραγωγούς στην τιμή του κόστους αποφυγής, η οποία δεν είναι σταθερή αλλά μεταβάλλεται ανάλογα με την τιμή του πετρελαίου, η ΑΗΚ (και κατά συνέπεια ο καταναλωτής) υποχρεώνεται να πληρώνει σήμερα την ενέργεια από ΑΠΕ 20 σεντ την κιλοβατώρα αντί 5-6 σεντ που κοστίζει. Έτσι, με βάση την υιοθέτηση του λανθασμένου Μοντέλου Αγοράς Ηλεκτρισμού και αποφάσεων της ΡΑΕΚ, οι ιδιώτες παραγωγοί ΑΠΕ αποκομίζουν τεράστια κέρδη από την πώληση της ενέργειας που παράγουν.

Τα υπερκέρδη αυτά πρέπει να φορολογούνται με συντελεστή 90% (όπως γίνεται στην Ελλάδα) και τα λεφτά να επιστρέφονται πίσω στους καταναλωτές ως επιδότηση του ηλεκτρικού ρεύματος ανάλογα με την κατανάλωση του καθενός.

ε) Κατάργηση φόρου ΑΠΕ και ΕΞΕ
Λόγω του ότι η φορολογία για την αγορά δικαιωμάτων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα αποφέρει τεράστια ποσά στα κρατικά ταμεία, να καταργηθεί η φορολογία για ΑΠΕ και ΕΞΕ που χρεώνεται στους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος για επιδότηση της παραγωγής από ΑΠΕ και για χρηματοδότηση σχεδίων εξοικονόμησης ενέργειας. Αυτό θα μειώσει τους λογαριασμούς ηλεκτρισμού και το κράτος θα αξιοποιήσει τα έσοδα από τη φορολογία των ρύπων προς όφελος του καταναλωτή.

στ)  Κατάργηση της διπλής φορολογίας
Όπου επιβάλλεται διπλή φορολογία όπως π.χ. στα καύσιμα, και στη συνέχεια επιβάλλεται και ΦΠΑ, να καταργηθεί η μια φορολογία, δηλαδή να μην επιβάλλεται και φόρος και ΦΠΑ πάνω στον φόρο.

ΓΣΑ/Εγκρίθηκε από το Προεδρείο στη συνεδρία του ημ. 15.09.2022