Αγαπητές Συναγωνίστριες και Συναγωνιστές,
Στη σημερινή παναπεργία δίνει το παρόν της και η ΠΟΑΣΟ μαζί με τις 9 συντεχνίες μέλη της από τον ιδιωτικό, δημόσιο και ευρύτερο κρατικό τομέα. Είμαστε εδώ για να διαφυλάξουμε, να υπερασπιστούμε αλλά και να απαιτήσουμε την επαναφορά της ΑΤΑ στο 100% και την απόδοση της ευρύτερα σε κάθε μισθοσυντήρητο εργαζόμενο. Είμαστε εδώ για να στείλουμε το μήνυμα πως δεν θα απεμπολήσουμε ένα θεσμό που για 80 σχεδόν χρόνια υπήρξε ο ακρογωνιαίος λίθος για την εργασιακή ομαλότητα και ειρήνη και είχε τη δική του ουσιαστική συνδρομή στη διατήρηση ενός αξιοπρεπούς επιπέδου ζωής για τους εργαζόμενους.
Φίλοι και Φίλες, ο πληθωρισμός μαζί με την ταυτόχρονη αύξηση των δανειστικών επιτοκίων έχουν πλήξει το κάθε νοικοκυριό με δύο θεμελιώδη τρόπους: [α] μειώνοντας την αγοραστική αξία των μισθών μέσω της αύξηση στις τιμές των προϊόντων και των υπηρεσιών που αγοράζουμε και [β] αφαιρώντας ένα σημαντικό μέρος από το εισόδημα που κάθε σπίτι διαθέτει για τις άμεσες βιοποριστικές του ανάγκες, μέσω των αυξημένων δόσεων που οφείλει πλέον να καταβάλλει στις τράπεζες.
Ως εργαζόμενοι, όπου και εάν είσαστε, έχετε συνεισφέρει ήδη στον τόπο και στην οικονομία πολλά. Πέραν από το μερίδιο που σας αναλογεί. Ο δείκτης ανισότητας τα τελευταία δέκα και πλέον χρόνια έχει ανέβει σημαντικά, το μερίδιο των εργαζομένων στο ΑΕΠ έχει μειωθεί κατά 8 περίπου ποσοστιαίες μονάδες ενώ, οι καταθέσεις των εργοδοτών και των μεγαλοεπιχειρηματιών στις τράπεζες, σύμφωνα με τα στοιχεία της Κεντρικής Τράπεζας, αυξάνονται συνεχώς.
Πρέπει επιτέλους να μπει ένα φρένο στην ΑΠΛΗΣΤΙΑ – γιατί περί αυτού πρόκειται – και πρέπει οι εργοδότες αλλά και η κυβέρνηση να καταλάβουν ότι δεν μπορούν, σε περιόδους κρίσεις, να θέλουν να μοιραζόμαστε τις ζημιές αλλά, όταν η οικονομία τρέχει και οι δείκτες ευρωστίας – που συχνά επικαλούνται για τις αξιολογήσεις των ξένων οίκων – ανεβαίνουν, τα κέρδη να τα καρπώνεται μόνο μια μικρή μερίδα.
Η ωριμότητα, η υπευθυνότητα και η αυτοσυγκράτηση που επέδειξε το Συνδικαλιστικό Κίνημα όλα αυτά τα χρόνια, για να ξεπεραστούν οι αντικειμενικές δυσκολίες που κάποιοι μεγαλόσχημοι προκάλεσαν, έχει δυστυχώς παρερμηνευτεί και φαίνεται πλέον να εκλαμβάνεται ως αδυναμία. Τόσο από τους εργοδότες στον ιδιωτικό τομέα, όσο και από την κυβέρνηση.
Ε! Λοιπόν. Ως εδώ και μη παρέκει. Σταθείτε ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ, ΑΚΕΡΑΙΟΙ, ΑΚΛΟΝΗΤΟΙ και ΔΥΝΑΤΟΙ. Στηρίξετε τις οργανώσεις σας και ανταποκριθείτε σε κάθε κάλεσμα τους. Τον αγώνα μας σήμερα καθώς και όσους ενδεχομένους θα ακολουθήσουν τους οφείλουμε στους προγόνους μας, που κάποτε πάλεψαν για μας κάτω από δυσκολότερες και αντιξοότερες συνθήκες, το χρωστούμε όμως περισσότερο στα παιδιά και στα εγγόνια μας γιατί αφορά και το δικό τους μέλλον.
